પોતાના જીવનકાળ દરમ્યાન માણસ અનેક વ્યક્તિઓ સાથે રાગદ્વેષ ઉભા કરે છે,અને મરે ત્યાં સુધી આ રાગદ્વેષ તે ભૂલી શકતો નથી. મૃત્યુદેવ આ રાગદ્વેષ ઉત્પન્ન કરનાર ભૂતકાળ ઉપર પડદો નાખી દે છે. ગયા જન્મોના વેરઝેર આ જન્મમાં પણ યાદ રહે તો માણસની શું દશા થાય? માણસ સુખેથી જીવી ના શકે. તેનું આખું જીવન ખારુંદવ થઇ જાય. ગયા જન્મનો પાકો દુશ્મન અગર લેણદાર આ જન્મમાં દીકરો થઈને આવે તો તેની સાથે માણસ જીવી શકે નહિ. પરમાત્માની કૃપા ગણો - માયા ગણો - દયા ગણો - કે પાછલા જન્મોના વેરઝેર આપણે આ જન્મમાં વિસરી જઈએ છીએ.

ગયા જન્મની એક વૃદ્ધ વિધવા ડોસીના કાળી મજૂરીના રૂપિયા પચીસ હજાર તમારે ત્યાં જમા મુકેલા તે તમે દગો કરીને તે ડોસીની આંતરડી કકળાવીને પડાવી લીધેલા. તે ડોસી આ જન્મમાં રૂપાળી વહાલી દીકરી થઈને તમારું આધેડ ઉંમરે વાંઝિયા મહેણું ટાળવા આવી. પરંતુ જન્મથી પોલિયો-લકવાનું દર્દ લઈને જ આવી. તમે તેના પ્રત્યેના વાત્સલ્યભાવથી પ્રેરાઈને તેની દવા કરાવવામાં દસ વરસમાં રૂપિયા પચીસ હજાર ખર્ચી નાખ્યા અને તે દીકરી આ પ્રમાણે તમારી પાસેથી રૂપિયા પચીસ હજાર વસુલ કરીને દસ વર્ષ જીવીને મરી ગઈ, તમને નિર્વંશ રોતા-કકળતા મૂકીને, છાતીમાં ઘા મારીને તમારું મોત બગાડતી ગઈ.

મૃત્યુદેવે ગયા જન્મના ભૂતકાળ ઉપર પડદો ના નાખી દીધો હોત અને આ દીકરીનો ગયા જન્મનો ભૂતકાળ તમને યાદ હોત તો તમે તેની દવા કરાવવામાં રૂપિયા પચીસ હજાર ઢીલા કરત જ નહિ અને તે પ્રકારે તમારો કર્મક્ષય અને ઋણમુક્તિ થાત જ નહિ. આ મૃત્યુનો મોટો ઉપકાર છે.

માણસ મરતા સુધી તેણે ઉભા કરેલા વેરઝેર ભુલતો નથી. માણસ મરતી વખતે પણ તેના દીકરાઓને કહેતો જાય છે કે મારા ફલાણા સગાઓનો પડછાયો પણ મારા મૃતદેહ ઉપર પડવા દેશો નહિ. અને જો મારા સાચા દીકરા હો તો મારા મરણ પછી પણ તમે તેનું ખૂન કરી નાખજો અને તો જ સ્વર્ગમાં બેઠેબેઠે મારા આત્માને શાંતિ મળશે. આટલી હદ સુધીના વેરઝેર હૈયામાં રાખીને માણસ દેહ છોડે છે. આ વેરઝેર ઉપર મૃત્યુ પડદો પડી દે છે. આ પણ મૃત્યુનો મહિમા છે.