ગીતામાં પરમાત્મા પોતાના સ્વરૂપનું વર્ણન કરતા અર્જુનને સમજાવે છે કે -

કાલ: કલયતામ અહમ ||

(શ્રીમદ્ ભગવદ્ ગીતા - ૧૦/૩૦)

ક્ષણ - ઘડી - સેકન્ડ - મિનિટ - કલાક - દિવસ - અઠવાડિયું - પખવાડિયું - મહિનો - વરસ - સદીઓ વગેરેની ગણતરીઓમાં જે સમય છે - કાળ છે તે પણ પરમાત્માનું સ્વરૂપ છે.

સમય (કાળ) એક મહાન ગણતરી બાજ છે. જબરજસ્ત કેલ્કયુલેટર છે. તે એક એક ક્ષણ દરેકને ગણી ગણીને આપે છે. કોઈને ય એકસામટી બે ક્ષણ એકીસાથે ના મળે. સમયને તમે (deceive) છેતરી ના શકો. સમયની ઘડિયાળમાં બે દાણા એકસામટા પડે જ નહીં. કોઈ પણ વ્યક્તિ તેને માટે નિર્માણ કરેલી ક્ષણોથી એક પણ વધારે ક્ષણ જીવી શકે નહીં અને એક પણ ક્ષણ વહેલી મરી શકે નહીં અને વીતેલી એક પણ ક્ષણ પાછી મેળવી શકે નહીં. સમયનું ગણિત બિલકુલ પાકું છે. માટે હે અર્જુન! યુદ્ધમાં જે મરનારા છે તેમને એક પણ ક્ષણ વધારે તું જીવતા રાખી શકે તેમ નથી અને જે જીવતા રહેવાના છે તેમને એક પણ ક્ષણ પહેલા તું મારી નાખી શકીશ નહીં. ગણતરી બાજ સમય મારી વિભૂતિ છે.